Co trzeba zrobić żeby otworzyć biuro rachunkowe?
Ostania aktualizacja 12 kwietnia 2021
Prowadzenie biura rachunkowego jest powszechnie znane, jako jedna z form prowadzenia działalności gospodarczej. Każdego roku wzrost zapotrzebowania na usługi oferowane przez biura rachunkowe stale ulega tendencji wzrostowej. Dzieje się tak, ponieważ wielu przedsiębiorców nie jest w stanie samemu prowadzić pełnej księgowości. Aczkolwiek z usług biura rachunkowego korzystają nie tylko podmioty gospodarcze, ale również osoby fizyczne i różnorodne instytucje oraz organizacje. Usługi rachunkowe, które są zaliczane do kompetencji biur rachunkowych to: prowadzenie ksiąg rachunkowych, okresowe ustalanie aktywów oraz pasywów danego przedsiębiorstwa, wycena pasywów oraz aktywów, przygotowywanie sprawozdań finansowych, przechowywanie dokumentów księgowych, a także badanie oraz ogłaszanie sprawozdań finansowych w przypadkach, które zostały określone w ustawie o rachunkowości.
Jakie przepisy regulują funkcjonowanie biur rachunkowych?
Funkcjonowanie biur rachunkowych regulują takie przepisy jak: ustawa o rachunkowości, ustawa o prawie przedsiębiorców, a także ustawa o prawie podatkowym.
Jakie wymogi trzeba spełnić, aby móc otworzyć biuro rachunkowe?
Aby móc otworzyć rachunkowe trzeba spełnić kilka kluczowych wymogów. Przede wszystkim należy pamiętać o tym, że osoba planująca otworzyć działalność o takich charakterze powinna nie być osobą karaną za przestępstwa skarbowe, powinna posiadać pełną zdolność do czynności prawnych, jak również dysponować pełną mocą do korzystania z praw publicznych. Przed otwarciem biura rachunkowego należy również spełnić inne wymogi, do których zalicza się: posiadanie lokalu z odpowiednim szyldem, dysponowanie meblami biurowymi i programami komputerowymi do rachunkowości, jak również posiadanie odpowiednich składników majątku. Osoba zamierzająca otworzyć biuro rachunkowe powinna także posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Natomiast jednym wyjątkiem od obowiązkowego posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej jest sytuacja, w której podmiot prowadzący biuro rachunkowe rozlicza swoją działalność na podstawie księgi przychodów i rozchodów.
Co należy rozumieć przez pojęcie „pełna księgowość”?
Przez pojęcie pełna księgowość należy rozumieć nic innego, jak zaawansowaną metodę rozliczania ksiąg handlowych. Pełna księgowość charakteryzuje się również tym, że podczas jej dokonywania należy przechowywać wszelkie dokumenty dotyczące kupna oraz sprzedaży. Oprócz tego należy w całą starannością dokonywać dokumentacji wszelkich przelewów – zarówno tych przychodzących, jak i wychodzących. Do prowadzenia pełnej księgowości jest zobowiązanych kilka podmiotów, do których należy zaliczyć: spółkę akcyjną, spółkę komandytowo – akcyjną, spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, osoby fizyczne, spółkę jawną, spółkę partnerską, a także cywilną. Podmioty, które zostały objęte pełną księgowością podlegają dokładnemu rozliczeniu wszelkich transakcji, które są podejmowane w ramach prowadzonej działalności. Oczywiście należy zaznaczyć także to, że w przypadku udziałowców – wykazują oni również możliwość dokonania zysków oraz strat, a pozwoli to w łatwy i przejrzysty sposób na dokonywanie niezbędnych decyzji finansowych. Pełna księgowość obejmuje takie aspekty jak: dziennik, konto księgi pomocniczej, konto księgi głównej, wykaz pasywów i wykaz aktywów, sporządzanie sald występujących na kontach pomocniczych, jak również sporządzanie sald, które występują na koncie głównym.
Kim jest doradca podatkowy?
Doradca podatkowy jest to osoba, która zajmuje się sprawami z szeroko pojętego prawa podatkowego. Aby zostać doradcą podatkowym trzeba spełnić szereg wymagań, do których można zaliczyć przede wszystkim to, że osoba taka musi posiadać ukończone studia wyższe II stopnia, jak również mieć dwuletnią praktykę w zakresie podatków. Osoba, która chce wykonywać zawód doradcy podatkowego jest zobowiązana do zdania egzaminu państwowego, który składa się z dwóch części. Pierwsza część jest to część pisemna, która składa się z testu jednokrotnego wyboru, jak również z kazusu. Z kolei druga część to część usta, podczas której kandydat na doradcę podatkowego losuje dziesięć pytań, które zostały wcześniej przygotowane przez komisję przeprowadzającą egzamin. Doradca podatkowy po zdanym egzaminie jest zobowiązany do wpisania się na listę Krajowej Izby Doradców Podatkowych. Oprócz tego wymaga się, aby osoba taka: w sposób ciągły dokonywała podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych, podlegała ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej (OC), jak również aby zachowywała tajemnicę zawodową nawet, gdy współpraca z danym klientem zostanie już zakończona. Doradca podatkowy ma możliwość także, gdy zajdzie taka potrzeba, aby występować przed organami skarbowymi w charakterze pełnomocnika swojego klienta. Oprócz tego może on również dokonywać pomocy w zakresie pozyskiwania funduszy unijnych dla klientów, których obsługuje. Doradca podatkowy swoją praktykę zawodową może odbyć w wielu miejscach, a zaliczyć można do nich w szczególności Izbę Skarbową oraz Urząd Skarbowy.